Tegen het einde van het vorig decennium zat ik met een long-lost-friend in de zon op een terras op Praça da Alegria in Lissabon. We hadden elkaar al 2,5 jaar niet gezien en gesproken en het was een geweldig moment om te ontdekken dat we ondanks de lange tijd van non-communicatie nog steeds lol kunnen hebben met slap geouwehoer en diepgaande gesprekken.Hij is zelf met een ontzettend interessant project bezig en ik geniet er van om te zien dat hij zijn passie volgt en ondanks de soms zware, lange dagen, duidelijk lekker in zijn vel zit. De afgelopen periode is, zoals jullie hebben kunnen lezen in mijn vorige blog, voor…