-
Gedichten van ooit (3)
Geef mij jouw hand, en ik trek je mee, over onbewolkte dromenen een volle tranenzee. Geef mij jouw hart, en ik neem je mee,naar rustige waterenen zonneschijn om je heen. Geef mij jouw ziel, en samen gaan wij,naar een paradijsik en jij… Kersje, 28 april 1998
-
Gedichten van ooit (2)
Als jij nou eens… … of laat maar. Ik weet het niet meer… … vandaag ben ik afwezig, vandaar…
-
Quotes (1)
Verwacht nooit teveel, en neem weinig. Want teveel, is niet bescheiden.
-
Gedichten van ooit (1)
Het waslijntje bewoog, en de kleding wapperde mee. Neem mijn hart en breek het in twee. Geef mij de helft, de andere bewaar jij. En mocht het ooit zover komen, geef het dan ongeschonden terug aan mij. Exacte datum onbekend (maar ergens in de 90er jaren…)
-
Storm in huis
Sinds een paar maanden wervelt er weer een storm door mijn huis. Deze storm heb ik al eerder meegemaakt, hoewel beide stormen hun eigen karakter lijken te hebben en soms net een ander pad bewandelen.Het is soms best lastig als je denkt geleerd te hebben van de eerste storm, en de tweede storm je dan op sommige momenten toch weer even heel erg verrast. Menig ouder herkent deze storm vanaf het moment dat het schattige, ondernemende, eigenwijze meisje gemiddeld een jaar of 11 is. De definitie van deze woorden is in de ogen van de ouders dan net even veranderd; het meisje in kwestie doet niet meer schattig, het ondernemende…
-
Uitstelgedrag
Het is weer eens zo ver. Er lijkt niets uit mijn vingers te komen; geen zin in mijn huis schoonmaken (en ja, daar heb ik soms echt wel zin in!), geen zin om naar de winkel te gaan om boodschappen te doen, geen zin om te schrijven (echt geen lekker gevoel!) en geen zin om iets anders te doen dan op de bank hangen. Eens in de zoveel tijd heb ik dit soort uitspattingen. Ik kan hier altijd legio excuses voor verzinnen: Met stip op 1: de komende herfst, dus ik heb een dip. Naast het feit dat dit helemaal waar is, is dit natuurlijk geen excuus voor het uitstellen…
-
Dankbaar vakantiegevoel
Het mooie van vakantie is dat je lichaam en je geest eindelijk de kans krijgen om weer tot rust te komen. Dit betekent voor de meeste mensen eerst een vorm van stress in de trant van wassen draaien, schoonmaken, inpakken en/of het last-minute regelen van belangrijke zaken. Maar als dat eenmaal achter de rug is, of er simpelweg geen weg meer terug is en je het er mee zult moeten doen, voel je hoe de spanning wegloopt uit je lijf. Zo gebeurde dat ook deze vakantie. Na een periode van ontevredenheid en stress, wat zich zelfs fysiek begon te uiten, voelde ik dit keer hoe heerlijk het was om even…
-
Ongeduld
Kriebelend in je buik, komt je ademhaling steeds hoger te zitten. Vervolgens gaat je hart open staan. je hebt het gevoel dat je het wel uit kan schreeuwen van geluk… Je voelt dat er iets te wachten staat, maar je hebt geen idee wat. Nou, dat had ik dus. De afgelopen twee weken. Om verschillende redenen. En één van die redenen, daar zit je nu naar te kijken… Eindelijk durfde ik het aan; mijn eigen blog te beginnen. Het begon met een cursus artikelen schrijven. Erg interessant, maar al die regeltjes waar je je aan moet houden om überhaupt geplaatst te mogen worden. Tja, dan doe ik toch een beetje…