Het einde van het begin…

In mijn vorige post heb ik verteld over hoe je zelf zult moeten opstaan na een val. Dit is het begin van het begin: het moment dat je ontdekt dat je zelf kunt opstaan en dat je dus krachtig genoeg bent om weer verder te gaan, het moment dat je loskomt van conventies en patronen. En dan sta je… En ga je voor de eerste stap: het einde van het begin.

Dit is waar ik nu zit: ik zet mijn eerste stappen in mijn richting. Ik herinner mij wie ik ben, wat ik moet doen, waar ik vandaan kom, waarom ik moet doen wat ik doe en nu ook steeds meer hoe ik het moet doen.

Ik zou ik niet zijn als dit niet met de nodige ontmaskeringen gepaard zou gaan en het met horten en stoten in beweging komen in een richting die ik eerst nog niet eens had gezien.
Want, waar ik altijd zo zeker was dat ik mijn ware spirituele partner had gevonden en met hem oud zou worden, het plaatje ziet er nu heel anders uit. Vergis je niet: de connectie was iets heel speciaals, een zeldzaamheid, en iets wat, volgens de 3D-tijdlijn, al eonen oud is. Tegelijkertijd was het een connectie die een specifiek doel had en het moment dat het doel bereikt was, was het hierbij behorende zielscontract ten einde en dan is er een keuze om de connectie te laten bestaan of los te laten.

Het gebeurde allemaal na een fantastisch Valentijnsweekend. Voor mij viel het laatste puzzelstukje van het begin van het begin op zijn plek en kon ik staan. Ik had geen steun meer nodig, ik kon dit gewoon helemaal zelf!
Ik heb in mijn eentje een ademsessie gedaan en tijdens deze sessie kreeg ik te horen dat ‘mijn koning’ niet mijn ware spirituele partner was. Het was een zielscontract dat al heel oud was en dat diende om mij te helpen met wakker worden om zelf op te staan. Het voelde als een magisch en dankbaar moment om te ontdekken dat het verhaal anders in elkaar zat dan ik (en hij) altijd hebben gedacht. Er was geen verdriet, geen afwijzing, geen boosheid, alleen maar liefde en dankbaarheid. In deze sessie heb ik tegen mijn Hogere Zelf gezegd dat het zielscontract ontbonden mocht worden als ‘mijn koning’ dat wilde, dat hij niet aan mij gebonden hoeft te zijn, tenzij dat uit zijn vrije wil was.
Deze openbaring zorgde wel voor dat ik de balans diende te bewaren; ik wilde geen dingen meer zeggen die niet waar waren, maar wist ook dat ik deze informatie niet mocht delen omdat hij het niet zou willen horen en dit zijn vrije wil in de weg zou staan. Ik wilde mijzelf ook niet meer verstoppen, dus begon ik met opkrabbelen. Dit zorgde voor een verschuiving binnen de relatie, we hadden ogenschijnlijk hetzelfde doel voor ogen, maar we stapten allebei op een ander spoor.

En zo kwam daar 10 mei… De dag waarop zijn ziel ervoor koos om de connectie los te laten. Er kwam een abrupt einde aan ‘ons’. Ik was niet verbaasd en ook niet verdrietig, want ik had hem de keuze gegeven en ik kon alleen maar vrede hebben met zijn keuze.

Sinds ik niet meer vast zit aan een eonenoude connectie, gaat het hard en snel in mijn leven. De ontmoetingen, de ervaringen, de inzichten, de cadeautjes van het universum, het is prachtig om te mogen ervaren en ik ben er zo immens dankbaar voor.
Ik zie de mooie tussenstops die ik ga maken, er zijn zoveel visioenen die ik doorkrijg, de ene nog mooier dan de ander. Ik wandel met een ongekende energie en kan niets anders dan lachen, verwonderen en stralen.

Zo voelt het nu onwennig om al deze woorden kenbaar te maken. Aan de ene kant omdat het als iets heiligs voelt en iets wat verkeerd begrepen kan worden, aan de andere kant heb ik een belofte gemaakt aan mijzelf en aan het universum dat er alleen nog maar gouden woorden mijn mond zullen verlaten, dus schrijf ik ze met liefde en licht in mijn hart en vingers… Ik ben namelijk niet verantwoordelijk voor de interpretatie van anderen. Ik zet de stap om het gewoon te doen, want zoals een prachtige ziel tegen mij zei:

Dank mooie ziel voor de mooie bloemen. Ik zie, voel, vertrouw en waardeer je. Ga en laat je mooie licht stralen, want er wachten mensen op jou. Dank, lieve jij. Tbc Lobiiiiii.

Mijn pad ligt voor mij, ik durf de stappen te zetten, ik heb er zin in en daarom zeg ik met al het licht en alle liefde die ik in mij heb: ‘Hier ben ik… Ik ben klaar met het mij verstoppen, ik zal nu stralen, ik ben goud.’