-
Het einde van het begin…
In mijn vorige post heb ik verteld over hoe je zelf zult moeten opstaan na een val. Dit is het begin van het begin: het moment dat je ontdekt dat je zelf kunt opstaan en dat je dus krachtig genoeg bent om weer verder te gaan, het moment dat je loskomt van conventies en patronen. En dan sta je… En ga je voor de eerste stap: het einde van het begin. Dit is waar ik nu zit: ik zet mijn eerste stappen in mijn richting. Ik herinner mij wie ik ben, wat ik moet doen, waar ik vandaan kom, waarom ik moet doen wat ik doe en nu ook steeds…
You May Also Like
To infinity and beyond
-
Abre los ojos para dos…
Het vervolg op mijn vorige blog...
You May Also Like
To infinity and beyond
-
De tweesprong
Over het uur U.
You May Also Like
To infinity and beyond
-
Avælin (1)
Hier begint ons verhaal... Op planeet Avælin.
You May Also Like
To infinity and beyond
-
Uit de stress, in de zon
Over het bewandelen van paden waar je eigenlijk niet thuishoort en je weg terug vinden naar dat ene pad waar je hoort.
You May Also Like
To infinity and beyond
-
Abre los ojos
Over het ontdekken van een levensles, alle onderdelen zien die bij deze les horen en het blij worden van het afronden van deze les.
-
Zelfliefde
Het woord zelfliefde lijkt wel een hype. En vaak heeft een hype een negatieve connotatie. Alsof het meedoen aan/onderdeel zijn van een hype iets ‘slechts’ zou zijn. Daarnaast wordt zelfliefde te pas en te onpas gebruikt, waardoor de essentie van zelfliefde teniet wordt gedaan. Er staat volgens mij in de Van Dale nog geen officiële definitie van het woord (maar ik heb niets anders dan de gratis online versie, dus ik kan het mis hebben), maar zelfliefde is in ieder geval geen hype. In mijn ogen is zelfliefde juist een MUST! Ik denk dat van jezelf houden met alle mooie en minder mooie kanten, jezelf durven en vooral wíllen zijn…
You May Also Like
To infinity and beyond
-
Gedichten van ooit (3)
Geef mij jouw hand, en ik trek je mee, over onbewolkte dromenen een volle tranenzee. Geef mij jouw hart, en ik neem je mee,naar rustige waterenen zonneschijn om je heen. Geef mij jouw ziel, en samen gaan wij,naar een paradijsik en jij… Kersje, 28 april 1998
-
Gedichten van ooit (1)
Het waslijntje bewoog, en de kleding wapperde mee. Neem mijn hart en breek het in twee. Geef mij de helft, de andere bewaar jij. En mocht het ooit zover komen, geef het dan ongeschonden terug aan mij. Exacte datum onbekend (maar ergens in de 90er jaren…)