Zelfliefde

Het woord zelfliefde lijkt wel een hype. En vaak heeft een hype een negatieve connotatie. Alsof het meedoen aan/onderdeel zijn van een hype iets ‘slechts’ zou zijn. Daarnaast wordt zelfliefde te pas en te onpas gebruikt, waardoor de essentie van zelfliefde teniet wordt gedaan.

Er staat volgens mij in de Van Dale nog geen officiële definitie van het woord (maar ik heb niets anders dan de gratis online versie, dus ik kan het mis hebben), maar zelfliefde is in ieder geval geen hype.
In mijn ogen is zelfliefde juist een MUST! Ik denk dat van jezelf houden met alle mooie en minder mooie kanten, jezelf durven en vooral wíllen zijn in je puurste vorm, het mooiste geschenk is dat er bestaat.

Ook al weet ik wat ik ermee bedoel, toch heb ik moeite met de woorden mooi en minder mooi. Want wat is mooi en wat is niet mooi?
Ten eerste is ‘mooi’ voor iedereen anders. En ten tweede: waarom zou iets minder mooi zijn als je er zoveel positieve dingen uit kunt halen?
Om het nog dieper te benaderen: het licht is er niet zonder de duisternis en de duisternis is er niet zonder het licht. Zonder licht zal je niet uit de duisternis komen en zonder duisternis zul je het licht nooit kunnen zien. Dat blijft zo en zal altijd zo zijn.

Dit is de dualiteit van het universum en aangezien wij onderdeel van het universum zijn, is deze dualiteit er ook in ons leven. Dualiteit is positief maar kan alleen positief gezien worden als je dit met liefde tegemoet kunt treden.
Immers is de duisternis erg mooi! Denk aan die heldere sterrenhemel, de vallende ster, de volle maan, de nachtdieren die je dan actief hoort zijn, de rust die er op dat moment heerst.

Toch zijn er veel mensen zijn bang voor het donker. Maar waarom? Wat heeft de donkerte voor die mensen voor een betekenis?
Wellicht dat het de angst voor hun eigen verborgen (‘duistere’) kanten is, of angst voor het onbekende; het niet weten wat je aantreft en al helemaal het onbekende niet kunnen zien!
Hier zit de crux: dat zien, dat doe je niet alleen met je ogen, dat doe je (of zou je meer moeten doen) met je hart.
Je hart zorgt namelijk dat je leeft, liefhebt, intuïtieve beslissingen neemt (niet te verwarren met impulsieve beslissingen) en vooral dat je jezelf bent.

Op dit moment zijn er in de wereld te veel mensen die niet leven met hun hart maar met hun hoofd. Dit zie je doordat deze mensen nóg meer spullen willen hebben, nóg meer willen afvallen (wat dus een gebrek aan zelfliefde is als dit om de verkeerde redenen wordt gedaan), die kijken naar anderen om zichzelf te meten en op waarde te schatten. En dat is zo zonde!
Het gaat dan alleen om het uiterlijke vertoon, om de wereld te laten zien hoe mooi je wel niet bent. Terwijl als jij van binnen alleen maar wilt luisteren naar je hoofd en je eigenlijk niet tevreden bent met jezelf omdat het telkens mooier en beter moet, je nu juist zelf aversie uitstraalt!

Wat als wij het hoofd nu eens buitenspel proberen te zetten om meer vanuit ons hart te leven zodat de meningen van de buitenwereld niet meer belangrijk zijn en je leeft in een wereld waarin je dus jezelf mag zijn?
Ik denk dat de onze wereld dan mooier, puurder en geweldiger zou zijn dan dat die nu is. Op het moment dat je jezelf kunt accepteren, kun je namelijk ook anderen accepteren om wie ze zijn.

Natuurlijk betekent dit niet dat er nooit meer zogenoemde lagere frequenties (bijvoorbeeld onenigheid of verdriet) zullen zijn. We zijn en blijven mensen.
Wanneer iemands energie anders is dan die van jou (de persoon is bijvoorbeeld neerslachtiger) zul jij daar door beïnvloed worden, mits je jezelf daartegen ‘beschermt’. Andersom geldt natuurlijk ook dat wanneer jij iemand tegenkomt die in een happy vibe zit, jij daar door geraakt wordt en jij je vaak ook vrolijker zal voelen (al is het maar voor even).

Eigenlijk is zelfliefde dus luisteren naar je pure zelf, naar je intuïtie en je niet laten leiden (of is het in dit geval lijden?) door je ego. (Overigens is ego totaal niet erg om te hebben, maar je moet wel weten wanneer je je ego even zijn of haar mond laat houden. En dat is weer een onderwerp voor een andere blog).

Laten we allemaal meer zelfliefde oefenen en uiteindelijk hebben, zodat we onszelf beter begrijpen, meer compassie voor onszelf hebben en onszelf toestaan om vrijer te kunnen leven vanuit ons pure zijn.
Als je namelijk van binnen onvoorwaardelijke liefde voor jezelf voelt, straalt je dat naar buiten uit en kan je niets anders dan dát aantrekken wat jou gelukkig houdt.